1 lutego w naszym gimnazjum odbyło się spotkanie, na które przybyli szczególni goście. Świętowaliśmy bowiem Dzień Babci i Dziadka. Uczniowie klas najmłodszych, a także klas 5, 6,7 i 8 zaprezentowali swoje zdolności muzyczne, recytatorskie, choreograficzne.

   Uroczystość zagaiła wicedyrektor gimnazjum pani Z. Mikielewicz. Życzyła Szanownym Gościom krzepkiego zdrowia, zadowolenia  oraz miłej zabawy. Melodie klasycznej muzyki w wykonaniu uczennicy klasy 8 Wanessy Szawlis wprawiły w świąteczny nastrój. Piosenką o babci i dziadku rozpoczęli uczniowie klasy 1. Nie milkły również brawa po pięknym wykonaniu przez nich tańców dziewcząt z kwiatami, a także skocznego rockandrolla. Rzęsiste brawa otrzymali sześciolatkowie, gdyż serdeczne słowa piosenki o babci i dziadku sprawiły, że w oczach niektórych gości można było dostrzec łzę wzruszenia. W podzięce swoim Dziadkom uczniowie klasy 2 ofiarowali także moc życzeń wraz z pięknie wykonaną piosenką. „Dziś babci pomogę tak dobrze jak mogę”- słowami tej utworu muzycznego rozpoczęli swój występ trzeciacy, w swych życzeniach składali długich lat życia, zdrowia, odpoczynku.

   Piękne melodie polskich, litewskich, rosyjskich piosenek przedstawili uczniowie klas 5, 6, 7,a także chór dzieci klas początkowych pod kierownictwem nauczycielki muzyki O. Krasodomskiej. Miłą niespodziankę sprawiły wnuczęta, gdy wręczyły swym Dziadkom gustownie wykonane laurki, kwiaty. Babcie w podzięce swym wnukom obdarowały je pączkami, cukierkami. Święto przebiegło nieodczuwalnie szybko, a więc życzyliśmy nawzajem kolejnych spotkań w naszym gimnazjum.

                     Nauczyciele klas początkowych Gimnazjum w Bujwidzach

Julia Mincewicz, Regina Stankiewicz, Antoni Poszewiecki, Teresa Wąsowicz

   14 stycznia w murach naszego gimnazjum IVG klasa gościła przedstawicieli Wileńskiej Filii Uniwersytetu w Białymstoku: Prodziekana ds. Ogólnych Wydziału Ekonomiczno-Informatycznego w Wilnie Dr hab. Jarosława Wołkonowskiego, prof. UwB oraz wykładowcę akademickiego Stanisława Pilżysa, którzy opowiedzieli uczniom o możliwości studiowania na tej wyższej uczelni. Uczniowie zostali zapoznani z kierunkam uczelni, warunkami przyjęcia, kosztem studiów, możliwością znalezienia pracy po studiach, terminami rekrutacji, a także życiem studenckim UWB.

   Wycieczka do Trok, ale nie do zamku na wyspie, rozważaliśmy, czy można tam coś jeszcze sobie odnaleźć?

   Propozycja pani Haliny Rawdo dyrektora  gimnazjum w Bujwidzach nie zawiodła oczekiwań  towarzystwa pedagogów. Otóż wczesnym grudniowym rankiem grupa nauczycieli miłośników historii Wielkiego Księstwa Litewskiego udała się ponownie do Trok, ale z myślą otkryć nieznane sobie dotychczas zakątki. Sprzyjała nam pogoda tego dnia, był cichy, nastrojowo jesienno-zimowy dzień, nawet słońce pragnęło przedostać się przez chmury i naraz towarzyszyć w leniwej przechadzce uroczymi uliczkami miasta.

   Najpierw zajrzeliśmy do kościoła pw. Nawiedzenia Najświetrzej Maryji Panny (XV w.). Pani dyrektor  zwróciła naszą uwagę na cudowny obraz Matki Bożej Trockiej, który na początku XVIII w. przez Papieża Klemensa XI został ukoronowany złotą koroną. Była to pierwsza w Wielkim Księstwie Litewskim i druga w Rzeczpospolitej po Jasnogórskim Wizerunku koronacja. Przykuły nasz wzrok malarskie postacie XVIII wiecznych świętych Franciszka, Dominika, Jana Nepomucena, Tadeusza, apostoła Pawła, a zwiedzenie  kaplicy Romerów przeniosło nas z baroku do neoklasycyzmu.

   W „AJ Šokoladas“ nie tylko dowiedzieliśmy się o sekretach czekolady ale również ubrani w jednorazowe białe kucharskie czapeczki i fartuchy, poczuliśmy się prawdziwymi kondyterami, własnoręcznie tworząc niepowtarzalne „czekoladowe dzieła“.

   Po słodkiej przygodzie, wędrując dalej, zatrzymaliśmy się przy kaplicy słupkowej pw. św. Jana Niepomucena, który był patronem rybaków i otoczonego wodą miasta. Legendę o świętym i historię rzeźby wielu z nas usłyszało po raz pierwszy.

   Nie w sposób jest mówić o Trokach, omijając historię i kulturę Karaimów. Zwiedzając Karaimską Wystawę Etnograficzną, przypomnieliśmy sobie historię tego narodu,  o życiu codziennym oraz obyczajach. Poland 600 lat temu Witold Wielki przywiózł z Krymu na Litwę 383 rodziny karaimskie i osiedlił ich w Trokach. Ich potomkowie mieszkają tutaj do dzisiaj, zaś Troki są uważane za Mekkę Karaimów. Tóż obok znajduje sie dom modlitwy Karaimów – kenesa. Założycielem muzeum jest Hachan Hadży Seraja Chan Szapszał – duchowny i świecki przywódca narodu karaimskiego, którego część kolekcji jest eksponowana.

   Zwiedzenie Trockiego Zamku na Półwyspie, gdzie obecnie znajduje się Muzeum Historyczne, było dla większości swoistym otkryciem.  Pozostałości muru obronnego, była kaplica dominikańska, gdzie mieści się wystawa sztuki sakralnej, wraz z opowiadanien pilota dały nam sporą dawkę wiedzy oraz wrażeń.

   O tym, że zbliża się czas obiadu, napomniał nam niepowtarzalny zapach oryginalnej restauracji karaimskiej.  Niepodważalne mistrzostwo mistrzów kibinów karaimskich, marynowanych ogórków, napoju z kminu oraz innych dań nadal nie zostawia turystów obojętnymi.

   Jesteśmy wdzięczni inicjatorkom wycieczki paniom Halinie Rawdo, Zenobji Mikielewicz oraz Reginie Jasiukiewicz za to, że mogliśmy przeżyć Troki za nowo.

Tekst: Irena Dzwinel

Foto: Marian Dzwinel