Piątkowy ranek zapowiadał dobrą pogodę. Ostatni dzień nauki. Rozpoczynają się wiosenne wakacje. Piątacy gimnazjum w Bujwidzach od rana siedzą jeszcze w ławach szkolnych zdobywając wiedzę w najlepszym nastroju. …dziś, 7 kwietnia 2017 roku razem z wychowawczynią Beatą Martinkiewicz i nauczycielem historii Marianem Dzwinelem  wyruszają na wycieczkę do Borejkowszczyzny. Celem wyprawy jest udział w warsztatach edukacyjnych „Barwy Świąt Wielkanocnych”. Czas mija i już jesteśmy w drodze. Dyskutujemy o tradycjach wielkanocnych. Okazuje się, że wakacje nie będą dla odpoczynku. Tradycje wielkanocne każą, że jest to okres szykowania się do świąt. Sprzątanie, malowanie jaj, przyszykowanie stołu świątecznego.

   Tuż po przybyciu na miejsce spotkały nas pani Helena i Anna, pracowniczki Muzeum Władysława Syrokomli w Borejkowszczyźnie. Zaproszono nas do sali edukacyjnej, gdzie były przyszykowane miejsca pracy. Był tu wosk, świece, jakieś siateczki, patyczek z igeiełką. Okazało się, że jest to niezbędny sprzęt do wykonania pisanek. Zajęcie praktyczne rozpoczęto prezentacją o tradycjach wykonania pisanek na Wileńszczyźnie. Dowiedzieliśmy się o sposobach wykonania pisanek, barwnikach naturalnych i sztucznych. Okazało się, że jest nawet sposób wykonania pisanek, który nazywa się „dla leniuchów”. Jest to szykowanie pisanek, naklejając sklepowe nalepki. Od razu wykreśliliśmy go z zajęcia, przecież nie jesteśmy leniuchami! Każdy z nas, zawczasu, miał przyszykowane jajka do malowania. …rozpoczęliśmy pracę. Okazało się, że nie jest to sprawa łatwa. Co się dzieje? Jakiś zapanował smutek! Rysunek malowany woskiem na jajku nie jest widoczny, brak kolorów, dlaczego tak jest? Ale okazało się, że na tym polega czar tej przygody. Smutek zmienia się w radość dopiero, kiedy jajko zostaje wybrane z farbnika. Wszystko na miejscu i rysunek i kolor i zadowolenie z wykonanej pracy.

   Nasze pisanki wkrótce będą upiększeniem rodzinnego stołu świątecznego. Cała rodzina dowie się, że własnoręcznie, a możliwie, że po raz pierwszy wykonaliśmy pisankę wielkanocną. Obiecaliśmy sobie, że do wykonania pisanek zaangażujemy swoich rodziców. Zasiądziemy przy stole i w przeddzień Wielkanocy nauczymy rodziców tej tradycji, a może i rodzice pokażą nam swoje sekrety pisankowe.

   Warsztaty dobiegają końca. Z pisanką robimy zdjęcie pamiątkowe. Pani Helena zaprasza nas do zwiedzania muzeum Władysława Syrokomli. Jesteśmy piątakami i Władysław Syrokomla dotąd nie był nam znany. Opowiedziano nam o twórczości poety, jego utworach. Poznaliśmy tajemnice „szaf”, które są w muzeum. Okazało się, że słowa z utworów Władysława Syrokomli są dla nas bardzo bliskie i pojętne. Uwieczniliśmy pobyt w muzeum zdjęciem i mieliśmy jeszcze chwilkę „pohasać” na podwórku przy muzem, posiedzieć w „słomianym szałasie” przy estradzie, gdzie odbywają się letnie spotkania literackie.

   W dobrym przedwakacyjnym nastroju wróciliśmy do gimnazjum. Kolegom, rodzicom mamy dużo do powiedzenia. Wakacje nasze będą szczególne, bo będzie Wielkanoc!

   Wesołych Świąt!

 Serdecznie dziękujemy pracownikom Muzeum Władysława Syrokomli w Borejkowszczyźnie za miłe przyjęcie i warsztaty edukacyjne „Barwy Świąt Wielkanocnych”.

Tekst – praca zbiorowa klasy 5 gimnazjum w Bujwidzach z wychowawczynią klasy Beatą Martinkiewicz.

 Foto – Dovilė Zurzaitė, klasa 5 oraz nauczyciel Marian Dzwinel

         7 kwietnia w naszej szkole miało miejsce niecodzienne wydarzenie – nasza klasa siódma brała udział w akcji ekologicznej „Posadź drzewko”. Tą akcją rozpoczęliśmy realizację projektu „Święto drzewa”, który będzie trwał w szkole przez cały kwiecień.

          A więc, pięknego słonecznego ranku na czele z panią od biologii Tatjaną Mincewicz  szkolnym busem wyruszyliśmy do lasu. Tam czekali na nas pracownicy leśni pod przewodnictwem pana Vitasa Deweikisa. Większość z nas po raz pierwszy zobaczyli malutkie sadzonki sosny, które tylko po trzydziestu latach staną się dorosłymi drzewami. Pan Vitas dokładnie opowiedział i pokazał, jak trzeba prawidłowo posadzić i pielęgnować tą sadzonkę, żeby nie zginęła, nie wyschła, ale wyrosła w ładne duże drzewo.

         Z bagażem otrzymanych wiadomości wzięliśmy narzędzia, podzieliliśmy się parami i rozpoczęliśmy pracę – chłopcy robili otwory w glebie, a dziewczynki wsadzały sadzonkę i oboje razem przyciskali ją. Tak współpracując posadziliśmy ponad 50 sadzonek.

       Patrząc na owoce naszej pracy, wyobraziliśmy sobie, jak po trzydziestu latach zaszumi piękny las, a my będziemy wtedy dojrzałymi ludźmi. Ach, jak ciekawie byłoby po tylu latach zobaczyć las posadzony własnymi rękoma.

                                                                                      Rafał Pszednij, Karolina Majewskaja

                                                                                      Autor zdjęć: Katarzyna Bojarun, Rafał Pszedni

   Dzień 29 marca dla naszej wspólnoty gimnazjalnej był nieco inny. Już od kilku tygodni duchowo się nastawialiśmy na rekolekcje wielkopostne. W tym dniu za pośrednictwem Księdza Proboszcza Ryszarda były zorganizowane różne spotkania i nabożeństwa, które tym razem poprowadzili klerycy z seminarium duchownego św. Józefa w Wilnie – kl. Robert i kl. Denis. Ich obecność wśród młodzieży już była swoistą katechezą, że warto dla Jezusa oddać wszystko, bo aż całe życie. A mianowicie… rozpoczęliśmy od wezwania Ducha Świętego, spotkania w małych grupach i rozważania nad urywkiem Ewangelii, wspólny rachunek sumienia, Rozważania Drogi Krzyżowej, no i oczywiście spowiedź. Jak wielu z uczniów powiada: „Przecież spowiedź to najważniejsze”.

   Uwieńczeniem i kulminacją rekolekcji była oczywiście wspólnie przeżyta Eucharystia. „Wyjdźcie na wolność”- usłyszeliśmy w pierwszym czytaniu tego dnia – jak mocno te słowa pasowały do naszego kontekstu, wyszliśmy na wolność z grzechu poprzez spowiedź.  Pewnie przed nami niełatwa droga, pełna pokus i trudności życiowych, ale z Jezusem damy radę!

Katechetka Anna Grycewicz

Spotkanie z Puszkinem…

   Siekiant paminėti Tarptautinę teatro dieną kovo 30 į gimnaziją atvyko ,,Drakoniuko“  teatras, kuris pristatė muzikinį spektaklį  ,,Dainulių miško pasaka“.

   Spektaklio metu 0 – 6 klasių mokiniai ir jų auklėtojai, drauge  su  aktoriais nukeliavo į nepaprastą Dainulių mišką, kuriame gyvena įvairius muzikos stilius atstovaujantys žvėrys. Visiems labai patiko elegantiškos operos solistės lapės Arijos bei varnos Marinos pasirodymai, tačiau  labiausiai mažuosius žiūrovus  prajuokino hiphopo žvaigždės kiškio Emo Nemo personažas.

   Pasakoje visi Dainulių miško gyventojai nerimauja dėl liaudies muzikanto lokio Albino. Suvieniję  jėgas, jie atranda jo liūdesio priežastį ir sugražina jam gyvenimo džiaugsmą.

   Nuotaikingų personažų dėka mokiniai ne tik pasinėrė į nepaprastą pasakų pasaulį, ugdė patriotiškumą, bet ir aptarė  vienatvės, susivienijimo, pagalbos savo draugui problemas, kurios be galo svarbios šiandieniniame pasaulyje.

  2017 – 03 – 28  Buivydžių gimnazijos 5 – 6 klasių mokiniai lydimi lietuvių kalbos ir literatūros mokytojos ir soc. pedagogės vyko į edukacinę pamoką ,,Eilėraštis – dėlionė“ Vinco Mykolaičio-Putino memorialiniame bute – muziejuje.

   Edukacinės programos metu mokiniai susipažino su V. Mykolaičio-Putino muziejaus aplinka, rašytojo memorialine biblioteka, gyvenimo Vilniuje subtilybėmis bei turėjo galimybę paliesti rankomis romaną ,,Altorių šešėly“, parašytą Brailio raštu.

    Užsiėmimo metu mokiniams buvo išdalintos kortelės su iškarpytais lietuvių poetų eilėraščių tekstų žodžiais. Dėliodami juos mokiniai kūrė savo eilėraščius. Vėliau kiekvienas garsiai skaitė savo poeziją. Smagu, kad vaikai buvo skatinami  individualiai mąstyti, reikšti savo mintis, buvo ugdomas kūrybiškumas.

   Išvykos metu mokiniai taip pat aplankė Vilniaus r. priešgaisrinę gelbėjimo tarnybą Nemenčinėje, kur turėjo galimybę susipažinti su ugniagesio gelbėtojo  profesija.

   Susitikimo metu mokiniams buvo išaiškinta kaip reikia elgtis gaisro metu, ko negalima daryti, kur reikia skambinti atsitikus nelaimei. Vaikai taip pat sužinojo, kad ugniagesiai ne tik gesina gaisrus, bet ir likviduoja avarijas ir cheminius incidentus, gelbėja žmones, tikrina pastatų priešgaisrinę būklę.

Gaila, kad mokiniai nespėjo pasimatuoti gelbėtojų aprangos ir įlipti į gaisrinius automobilius, nes ugniagesiai gavo pranešimą apie kilusį gaisrą ir skubiai išvyko į įvykio vietą.

    Grįžome atgal puikios nuotaikos ir kupini netikėtų įspūdžių – juk turėjome galimybę savo akimis pamatyti, koks yra atsakingas ir be galo svarbus mūsų visuomenei ugniagesio gelbėtojo darbas.

Lietuvių kalbos mokytoja, 5 klasės auklėtoja  B. Martinkevič